De afgelopen jaren bracht ik veel tijd door in zorginstellingen vanwege de mantelzorg voor mijn moeder. En opvallend vaak werd ik aangesproken met: “Zuster…?”.
Ik droeg geen uniform.
Ik werkte niet in de zorg.
Toch keken mensen mij aan alsof ik daar hoorde. Ik corrigeerde het vriendelijk en ging door. Maar het bleef knagen. Want wanneer ik mensen vroeg te raden wat voor werk ik deed, kreeg ik steeds dezelfde antwoorden:
👉 “Iets in de zorg.”
👉 “Juf misschien?”
Terwijl ik in de informatievoorziening werkte. Waarom zagen mensen iets dat ik zelf niet herkende?
Pas jaren later, met meer kennis van energiewerk, viel het kwartje. Ze reageerden niet op mijn functie. Ze reageerden op mijn energie: zacht, zorgzaam en rustig.
En dat terwijl mijn innerlijke staat destijds vooral gedreven, ongeduldig en hard voor mezelf was.
Geen wonder dat hun observatie niet overeenkwam met mijn zelfbeeld. Nu ik beter kan voelen, ben ik me veel meer bewust van:
✨ De sfeer van een overleg
✨ De energie van een locatie
✨ De uitstraling van een persoon
En het mooie van dit verhaal? Jaren later werk ik wél in de (alternatieve) gezondheidszorg en help ik vrouwen om dichter bij zichzelf te komen.
Les voor ons allemaal:
Sta stil bij de feedback die anderen je geven. Niet over je cv, maar over je uitstraling.
Vaak zien anderen in ons iets dat wij zelf nog moeten ontdekken 🌱 .